به دنبال خدا نگرد

به دنبال خدا نگرد
خدا در بیابان های خالی از انسان نیست
خدا در جاده های تنهای بی انتها نیست
به دنبالش نگرد

خدا در نگاه منتظر کسی است که به دنبال خبری از توست
خدا در قلبی است که برای تو می تپد
خدا در لبخندی است که با نگاه مهربان تو جانی دوباره می گیرد

خدا آنجاست
در جمع عزیزترینهایت
خدا در دستی است که به یاری می گیری
در قلبی است که شاد می کنی
در لبخندی است که به لب می نشانی
خدا در بتکده و مسجد نیست
گشتنت زمان را هدر می دهد
خدا در عطر خوش نان است
خدا در جشن و سروری است که به پا می کنی
خدا را در کوچه پس کوچه های درویشی و دور از انسان ها جست و جو مکن
خدا آنجا نیست

او جایی است که همه شادند
و جایی است که قلب شکسته ای نمانده
در نگاه پرافتخار مادری است به فرزندش
در نگاه عاشقانه زنی است به همسرش
باید از فرصت های کوتاه زندگی جاودانگی را جست

زندگی چالشی بزرگ است
مخاطره ای عظیم
فرصت یکه و یکتای زندگی را
نباید صرف چیزهای کم بها کرد
چیزهای اندک که مرگ آن ها را از ما می گیرد
زندگی را باید صرف اموری کرد که مرگ نمی تواند آن ها را از ما بگیرد
زندگی کاروان سرایی است که شب هنگام در آن اتراق می کنیم
و سپیده دمان از آن بیرون می رویم
فقط یک چیزهایی اهمیت دارند
چیزهایی که وقت کوچ ما، از خانه بدن، با ما همراه باشند
همچون معرفت بر الله و به خود آیی

دنیا چیزی نیست که آن را واگذاریم
و با بی پروایی از آن درگذریم
دنیا چیزی است که باید آن را برداریم و با خود همراه کنیم
سالکان حقیقی می دانند که همه آن زندگی باشکوه هدیه ای از طرف خداوند است
و بهره خود را از دنیا فراموش نمی کنند
کسانی که از دنیا روی برمی گردانند
نگاهی تیره و یأس آلود دارند
آن ها دشمن زندگی و شادمانی اند

خداوند زندگی را به ما نبخشیده است تا از آن روی برگردانیم
سرانجام خداوند از من و تو خواهد پرسید:


آیا "زندگی" را "زندگی کرده ای"؟

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:57 | |

من و تو هستیم و بینمان فاصله

من و تو هستیم و بینمان فاصله

زودتر نمیگذرد این ثانیه های بی حوصله

همچنان باید بی قرار باشیم ،

تا کی باید خیره به عکسهای هم باشیم!

بیش از این انتظار مرا میسوزاند،

دلخوشی فرداست که  تمام حسرتها و غمها را بر دلم میپوشاند

تو  در این فاصله میسوزی و من از سوختنت خاکستر میشوم ،

تو اشک میریزی و من در اشکهایت غرق میشوم ،

تو نمی تابی و من در تاریکی محو میشوم ،

تو از انتظار خسته ای و من به انتظار آمدنت

دست به دعا میشوم!

انگار عقربه های ساعت هم از انتظار خسته اند ،

نشسته اند و حرکت نمیکنند

چرا نمیگذرد ، تا برسد آن روز

در خواب میبینم تو را ،ستاره ها که می آیند ،

نمیدانم، میدانند حال من و تو را

روزها شبیه هم است ، امشب نیز مثل دیشب است ،

امروز خیره به ساعت بودم ،

دیروز با ثانیه ها هماهنگ بودم

دیشب خواب دیدم سرم بر روی شانه هایت است ،

به انتظارت مینشینم ،

انتظار هم پایان نیابد ،

میروم به سوی پایانش ،

تا نزدیک شوم به تو ،

در کنارت خیره شوم به چشمانت تا بگویم

خیلی دوستت دارم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:54 | |

دلم برایت تنگ شده

زیزم دلم گرفته

دلم برایت تنگ شده

دلتنگ گرفتنت دستهای گرمت هستم

دلتنگ بوسیدن گونه هایت هستم

آنقدر دلتنگم که

اینک آرزو دارم حتی یک لحظه نیز از راه دور تو را ببینم

عزیزم دلم گرفته ، دلتنگت هستم

کاش همیشه در کنارم بودی

تا دلتنگی به سراغم نمی آمد

کاش همیشه در کنارت بودم تا هیچگاه دلم نمیگرفت

هیچگاه نفهمیدی چقدر به وجودت ،

به آن آغوش مهربانت نیاز دارم

هیچگاه نفهمیدی چقدر تو را دوست دارم

کاش به سر میرسید ثانیه های دلتنگی

کاش اولین ثانیه در کنار تو بودن فرا میرسید

و هیچگاه نیز به پایان نمیرسید

به یادت هست روز دیدارمان خیره به چشمانم شده بودی ،

من هم غرق در چشمان نازنین تو بودم

اینک دلم برای چشمانت یک ذره شده ،

تو هم دلت برایم تنگ شده؟

هنوز مثل قبل مرا دوست داری؟

هنوز برای دیدنم لحظه شماری میکنی؟

هنوز وقتی در کنارم نیستی بیقراری میکنی؟

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:51 | |

گریه ها امانم را بریده اند. می خواهم حرف بزنم.

 جایش را نمی دانم که درست انتخاب کرده ام یا نه. اما همینجا سکوت می کنم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:48 | |

بـــــــــــــــــــــــازگــــــــــــــــرد !

هر لحظه ای که در تسلیم بگذرد،

لحظه ای است که

بیهودگی و مرگ را تعلیم می دهد .

زندگی طغیانی است بر تمام درهای بسته.

زندگی تنهایی را نفی می کند

و عشق، بارورترین تمام میوه های زندگی است.

امروز برای من روز خوبی نیست

اینجا را غباری گرفته است .

یاد تو هر لحظه با من است .

اما یـــاد انسان را بیمار می کند .

به یاد بیاور که در این لحظه ها نیاز من به تو،

نیاز من به تمامی ذرات زندگی است.

دیگر چه می توانم گفت.

من خسته هستم

دیگر

نگاه هیچ کس بخار پنجره ات را پاک نخواهد کرد .

تحمل اندوه از گدایی همه شادی ها آسانتر است.

ما می توانستیم

ایمان به تقدیر را مغلوب ایمان به خویشتن کنیم.

اینک اما دستی است که

با تمام قدرت مرا به سوی ایمان به تقدیر می راند.

دستمال های مرطوب،

تسکین دهنده دردهای بزرگ نیستند.

التماس، شـــــکوه زندگی را فرو می ریزد.

تمنا، بودن را بی رنگ می کند.

و آنچه به جای می ماند ندامت است.

اگر دیوار نباشد، پیچک به کجا خواهد پیچید.

نه من ماندنی هستم، نه تو.

آنچه ماندنی است ورای من و توست.

فرصتی برای فکر کردن است.

من را تنها نگذار

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:47 | |

من لبریز از گفتنم نه از نوشتن .

من لبریز از گفتنم نه از نوشتن .

 باید که اینجا روبروی من بنشینی و گوش کنی .

 ایمان من به تو ، ایمان من به خاک است .

 به شکوه آنچه بازیچه نیست ، بیندیش .

 من خوب آگاهم که زندگی،

یکسر صحنه بــازی است .

 اما بدان که همه کس

برای بازی های حقیر آفریده نشده است .

مرا به بازی کوچک شکست خوردگی مکشان .

تو چون دستهای من،

 چون اندیشه های سوگوار این روزهای تلخ

و چون تمام یادها از من جدا نخواهی شد

حدیث غریب دوست داشتن را

اینک از زبان کسی بشنو

 که به صداقت صدای باران سخن می گوید .

من هرگز نخواستم که از عشق ،

 افسانه ای بیافرینم .

 باور کن .

 من می خواستم که

با دوست داشتن، زندگی کنم .

 کودکانه و ساده و روستایی .

 من از دوست داشتن

فقط لحظه ها را می خواستم .

 آن لحظه ای که تو را به نــام می نامیدم .

 من هرگز نمی خواستم از عشق، برجی بیافرینم .

مـــرگ سخن ساده ای است .

 مگذار که

 خالی روزها و سنگینی شب ها در اعماق من،

جایی از یاد نرفتنی باز کند .

 ما برای فرو ریختن آنچه کهنه است آفریده شدیم .

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:43 | |

یواش گفتم دوست دارم

یواش گفتم دوست دارم

واسه اینه که نشنیدی

بلد نیستم که بد باشم

نگو اینو نفهمیدی

بذار باشم کنار تو

کنار عطر تنپوشت

بذار حتی واسه یکبار

برم توو عمق آغوشت

بذار با گریه این بارم

بگم خیلی دوست دارم

اگه بازم پشیمونی به روت اصلا نمی یارم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:42 | |

کاش یادت نرود

کاش یادت نرود
بین بی باوری آدم ها
یک نفر میخواهد
...که تو خندان باشی
نکند کنج هیاهوی زمان
!برود از یادت

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:40 | |

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،

سفری بی همراه،

گم شدن تا ته تنهایی محض،

یار تنهایی من با من گفت:

هر کجا لرزیدی،

از سفرترسیدی،

تو بگو، از ته دل

من خدا رادارم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:40 | |

خدایا درخت ایمانمو قویتر کن

 

لحظه ها سخت تنگ اند، ثانیه ها شتابان می گذرند؛    …
برای یگانه شدن باید از عبور سخت ثانیه های پر اضطراب نهراسید؛
باید به رنگ سبز محبت ایمان آورد و به زلالی لحظه های اضطراب و انتظار و امید و عشق اعتماد کرد؛
باید به روشنی و صافی زلال محبت خیره شد، به نسیم خنک محبت و مهر قناعت کرد، و در پای سجاده مهر زانو زد؛
باید اعتماد کرد و به روشنی زلال حضور ایمان آورد؛
جوانه های محبت تمام لحظه ها را عطر آگین کرده اند؛
باید به حضور روشن مهر دل بست، به رنگین کمان نورانی محبت و عشق خیره شد، سر بر سجاده معطر نیایش گذارد، در پای این همه یگانگی زانو زد، و خدا را ثانیه به ثانیه، به یمن نعمت رویش، روشن مهر، در دل های صمیمی و یگانه، سپاس گفت. 
 برای بوییدن یک سیب سخت بی تابم... باید به ثانیه ها، و به "اعتماد"، و به این همه روشنی زلال محبت اعتماد کرد  .....

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:22 | |

به نام زندگانی حرامم شود جوانی

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:21 | |

قطره ای که دریا می خواست!

 

 

 

قطره‌ دلش‌ دریا می‌خواست. خیلی‌ وقت‌ بود که‌ به‌ خدا گفته‌ بود. 

 

هر بار خدا می‌گفت: از قطره‌ تا دریا راهی‌ست‌ طولانی. راهی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری. 

 

هر قطره‌ را لیاقت‌ دریا نیست.

 

 

قطره‌ عبور کرد و گذشت. قطره‌ پشت‌ سر گذاشت. 

 

قطره‌ ایستاد و منجمد شد. قطره‌ روان‌ شد و راه‌ افتاد. 

 

قطره‌ از دست‌ داد و به‌ آسمان‌ رفت. و هر بار چیزی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری‌ آموخت.

 

 

تا روزی‌ که‌ خدا گفت: امروز روز توست. روز دریا شدن. خدا قطره‌ را به‌ دریا رساند.

 

 قطره‌ طعم‌ دریا را چشید. طعم‌ دریا شدن‌ را. اما... 

 

روزی‌ قطره‌ به‌ خدا گفت: از دریا بزرگتر، آری‌ از دریا بزرگتر هم‌ هست؟ 

 

خدا گفت: هست.

 

 

قطره‌ گفت: پس‌ من‌ آن‌ را می‌خواهم. بزرگترین‌ را. بی‌نهایت‌ را.

 

 

خدا قطره‌ را برداشت‌ و در قلب‌ آدم‌ گذاشت‌ و گفت: اینجا بی‌نهایت‌ است.

 

 

آدم‌ عاشق‌ بود. دنبال‌ کلمه‌ای‌ می‌گشت‌ تا عشق‌ را توی‌ آن‌ بریزد.

 

 

 اما هیچ‌ کلمه‌ای‌ توان‌ سنگینی‌ عشق‌ را نداشت. آدم‌ همه‌ عشقش‌ را توی‌ یک‌ قطره‌ ریخت.

 

 قطره‌ از قلب‌ عاشق‌ عبور کرد. و وقتی‌ که‌ قطره‌ از چشم‌ عاشق‌ چکید،

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:19 | |

من خدا را دارم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:18 | |

گلی از شاخه اگر می چینیم

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:17 | |

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

 

 

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

 

 

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،

 

 

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

 

 

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را

 

 

نشنوی، 
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ،

 

 

می خواهم بدانم،

 

 

دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تابرای

 

خوشبختی خودت دعا کنی؟

 

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:8 | |

قفسم را مشکن تو مکن آزادم ،

قفسم را مشکن تو مکن آزادم ،

گر رهایم سازی به خدا خواهم مرد ،

من به زنجیر تو عادت کردم .

بارها در پی این فکر که در قلب توام ،

با تو احساس سعادت کرد

به خدا خوشبختم تو محبت کن و بگذار

تا عمری هست من بمانم

چو اسیری به حریم قفست...

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:7 | |

من بی پناهم تو بی گناهی

من بی پناهم تو بی گناهی

دل به تو دادم ، چه اشتباهی

از تو کشیدم ، شکل کبوتر

نقاشی ام رو ، بگذار و بگذر

تو این نبودی ، من بد کشیدم

آخه دلت رو ، هرگز ندیدم

تو بی گناهی ...

من بی پناهم...

ایمن بمانی از اشک و آهم...

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:4 | |

یک شبی

یک شبی مجنون نمازش را شکست

 بی وضو در کوچه ی لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود

 فارغ از جام الستش کرده بود

 گفت: یارب! از چه خوارم کرده ای؟

 بر صلیب عشق دارم کرده ای ؟

 خسته ام زین عشق دل خونم مکن

من که مجنونم، تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم

 این تو و لیلای تو، من نیستم...!

 گفت: ای دیوانه لیلایت منم

در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی

 من کنارت بودمو نشناختی...

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:1 | |

یک نفر

^{یک نفر ...}

^{یک جایی...}

^{تمام رویاهاش لبخند توست}

^{و زمانی که به تو فکر می کنه}

^{احساس می کنه که زندگی واقعا" با ارزشه}

^{پس هرگاه احساس تنهایی کردی}

^{این حقیقت رو به خاطر داشته باش}

^{که یک نفریک جایی...}

[+] نوشته شده توسط حجت در 18:0 | |

مهربانم تو بگو

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:57 | |

ما چون دو دریچه روبروی هم

ما چون دو دریچه روبروی هم

آگاه ز هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده

هر روز قرار روز آینده

اکنون دل من شکسته و خسته است

چون یکی از این دریچه ها بسته است

نه مهر فسون نه ماه جادو کرد

نفرین به سفر که هر چه کرد او کرد.

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:39 | |

شاید

شاید آن روز که سهراب نوشت

تا شقایق هست زندگی باید کرد

خبری از دل پردرد گل یاس نداشت

باید اینجوری نوشت

هر گلی که باشی

چه شقایق چه گل پیچک و یاس

زندگی اجباریست

زندگی باید کرد

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:25 | |

زمین دور تو می گرده

زمین دور تو می گرده

زمان دست تو افتاده

تماشا کن، سکوت تو 

 عجب عمقی به شب داده 

 تو خواب انگار طرحی از 

 گل و مهتاب و لبخندی

شب از جایی شروع می شه 

 که تو چشماتو می بندی ...

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:21 | |

سفر کردم

سفر کردم به شهر بی ستاره
که گفتم شاید اونجا غم نباره
ولی دیدم که غم اونقدر زیاده
که هر جا پابذارم غم بباره
گرفتم چتری روی سرم زود
ولی غم کرده اونو پاره پاره
نفهمیدم که جنس غم چی بوده
که چتر من به زیرش زاره زاره
درست کردم با عشقت جون پناهی
چنین ابر غمو کردیم بی چاره

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:17 | |

خداوندا تو در قرآن جاویدان هزاران وعده ها دادی

خداوندا تو در قرآن جاویدان هزاران وعده ها دادی

 توگفتی نامردان بهشتی را نمی بینند

ولی من دیده ام نامرد،

مردانی که از خون رگ مردان عالم

کاخ ها ساختند

خداوندا اگر مردانگی این است

به نامردی مردانت قسم اگر...

دستم به قرآنت بیالایم... !!!

[+] نوشته شده توسط حجت در 17:12 | |