سهم من اززندگی خدائیست به بزرگی هرانچه که دیده ام!
راه رابازمیکندبرای برداشتن قدمهایی پوچ...!!!
میدانم دوستم دارد!اگرصددفعه برگردم
مراخواهدپذیرفت...
زیراامیدبه تکراراشتباهات من ندارد.
پس توهم مراباورکن!
درزندگی من تکرارنمیشوی!!!
گفتمش بی تو چه می باید کرد عکس رخساره ماهش را داد گفتمش همدم شبهایم کو تاری ا ز زلف سیاهش را داد وقت رفتن همه را می بوسید به من از دور نگاهش را داد یادگاری به همه داد وبه من انتظار سر راهش را داد